Gecen hafta bu iki filme birden arka arkaya gittim... Ikisini de sevdim.Vicky Christina Barcelona'ya gitmek benim icin su iki sebeten dolayi farz olmustu:
- Birincisi, adi ustunde, film Barselona'da geciyor ve ben coktaaan oraya ait bircok seyi ozlemeye basladim. Barselona'yla ilgili hersey nostaljik ve guzel geliyor su gunlerde. Bir yerden ayrilma sendromu da olabilir bu... Turkiye'den de ilk ayrilidigim sirlarda Istanbul (ve Turkiye) ile ilgili ne varsa izliyor, her turlu turkce muzik kulagima hos geliyordu... Hatta uzerinden bir sene gecmesine ragmen UZAK filmine bile 3 kere gitmistim (Ne kadar guzel olursa olsunlar normal bir insan NBCeylan filmlerini 3 kere ayni ay icinde arka arkaya izleyemez gibi geliyor).
- Ikincisi, Woody Allen bu filmi cektigi siralarda universitemizden onur doktorasi (fahri doktora) almisti... Ben de "Audiovisiual ve Communicacion" bolumundeki dersimi iptal edip ogrencileri Woody Allen'i gormeye yollamistim... Zaten yarisi sinemaci, televizyoncu olacak gencleri tutmak ne mumkundu o gun... Bu sebeten dolayi Woody Allen'a tesekkur borcum vardi.
Ertesi gun de Coen kardeslerin "burn after reading"
isimli komedyasini izlemeye gittim. Buna tamamen plansiz bir sekilde burada tanidigim bir grubun pesine takilarak gittim. Film hakkinda hicbir beklentiye sahip degildim. VE cok ama cok sevdim.. Cok guldum, cok eglendim... Oyunculuklar sahane.. Sacmaliklar da sahane... Fargo'yu da zamaninda iki super arkadasla beraber Konya'da yeni acilan bir sinemada, beklentisiz ve tesadufen girip izlemistik. O zaman da hayran ve hasta olup cikmistik. Ben Coen kardeslerin filmelrini de oyle her zaman cok sevmiyorum. "No country for old men" fena degilmis deyip gectigim bir filmdi. Javier Bardem orada da oldugu icin Ispanya'da salon tiklim tiklim izlemistim. "O brother where are thou? " dan ise cok hoslanmamistim. Ancak bu filmi de Fargo gibi sevdim cunku benzer bir temaydi.... Oncelikle bunlar cok siradan insanlar arasinda geciyor. Cok ufak uyduruk heveslerin, hesaplarin, planlarini yapiyorlar, kafa yoruyorlar... Hepsinin hayatta elde etmek istedikleri, ufak tefek ruyalari var ancak hersey cok cabuk kontrolden cikip buyuk anlasilmaz sonuclar dogurabiliyor (spoiler)... Film uzerine dusunuyor insan acaba 11 eylul'u falan da anlayamamizin sebebi, onun da aslinda boyle bir alay sacmaligin zincirleme reaksiyonundan kaynaklaniyor olmasi olabilir mi? Francis McDormand fargo'da da basroldeydi, bu filmde de...
Buraya yazmadan gecemeyecegim. Barselona'da bir tercume ofisi icin calisirken bir is almistim. Bir kac tane kacak Turk bir Ispanyol gemisinde yakalanmis ve Tarragona limaninda sorgunlanmalari sirasinda bir tercumana ihtiyac duyulmustu. Polisle birlikte karsimda Mersin limanindan kimyasal yuk tasiyan gemiyle "Almanya'ya akrabalarinin yanina gitmek" derdinde olan 3 amcaoglunu buldum. Ikisi askerligini yeni yapmis biri 30 'un az ustunde... Korkmus, yorgun ve uzun sure kimyasal maddelerin yaninda kalmis olmaktan yari baygin haldelerdi. Gemi sahibi bana dehset verici birseyden bahsetti. Bir cok armator kacaklari ulkelerine iade etmenin masrafli olmasi sebebiyle (4 kacak yolcu icin 25 bin euro gibi bir miktardan soz etti) kaptana 3-5 bin euro vererek kacak yolculari gizlice denize attirdigindan bahsetti. Bunun aslinda ozellikle Afrika'dan gelen gemilerde ne kadar yaygin oldugundan ancak kendisinin ne kadar vicdanli olup boyle birsey yapmadigindan da bahsetti. Keske yapsam der gibiydi...
Bu Turkler de bu filmdekiler gibi... ufak hayallerin pesinde ne buyuk riskler aldiklarinin farkinda bile degiller... Nufus cudanlari ve butun belgelerini duzgunce saklamislar... Iade edilmeleri kolay olsun ister gibi...
