Sunday, November 22, 2009

100 e 5 kala

Beni taniyanlar bilir. Hayatim boyunca bircoklarina nazaran cok degistim. Hayat goruslerim cok degisti, yasadigim yerler, bransim ve meslegim, doktora tezim su bu... hepsini cok degistirdim. Ama hic birine su 95 kilo olusuma sasirdigim kadar sasirmadim sanirim. Haftalardir bir tuhaf geliyor... Sabah aksam tartinin ustundeyim.

Ben eskiden beri beni yemek yerken izleyen insanlara sikinti verirdim. Universite yillarini 76-77 kiloda gecirip cok zayif olmamdan duyulan sikayetleri dinledim. Daha sonra Turkiyey'i 190 boy ve 79 kilo olarak terkettim. Ispanya'dan ise 7 yildan sonra ancak 5 kilo artis ile 84 kilo seklinde ayrildim.

Bugun itibari ile sadece bir yil 2 aydir buradayim ve 95 kiloyum! Bir yilda 10 kilo almisim!

Neyseki bir iki aydir bu kilo civarindayim, artmiyorum azalmiyorum, uzulmuyorum. Sasirip guluyorum, alismadigim bu duruma. Daha dogrusu "guluyordum".

Taa ki gectigimiz pazartesi Pazartesi New York'a alis verise gidene kadar: Ilk defa bazi markalarin en buyuk beden pantolonlari olmadi, en buyuk ceketleri dar geldi.. Giydigim gomlekler gobegi saklayamaz oldu... 3 saat gezip bana olan hicbirsey olmamasina sasirdim kaldim. Magazalardaki aynalar dusman oldu. Taniyamadim kendimi. Derken sears magazasina girdim. Buyuk siyah bir esofman alti aldim 10 dolara. Onu giydim bugun okula oyle geldim. Dunya varmis dedim. Boylece "I'm successfully fitting in here" dedim.