Sunday, January 18, 2009

bi lokma bi-log

Uzun zaman oldu, donmedim buraya. Saniyorum blog'larin kaderi bu. Biz nasil yaslaniyorsak blog'larin da basina bu geliyor: insanin hevesi bitince bitiyor. Zaten aylak adam isi blog. Veya cok caliskan 20 isi birden yapan adam isi. Ortalama adam blog'da dikis tutturamaz gibi geliyor. Bekar adam isi hic degil. Aile ici is bolumu olsa: "Hanim sen yemek yap ben de blog yapayim, sonra ben odun getireyim sen de blog yaz" denebilse o zaman surdurulur gider... Biri mutfak isi; digeri temizlik isi yapar; aralarinda da utu ve blog isini de paylasirlar. Ders calismak, namaz kilmak, spor yapmak, blog yazmak... Bunlar acaip sureklilik, disiplin, irade isteyen isler... ya uzak duracaksin ya da bir ayagi aksayarak gidecek isler...
Yasaninca insanlarin hayatlari rutinlesiyor. Hergun belli saatte belli isler yapiyor insanlar.. "10'da kahvaltiyi yapar sooyle bir kahveyi dolanirim." diyen emeklilerin isi... Hem anlatacak cok seyleri de olur onlarin. Simdi anlatma degil de yasama zamani sanki.
Haa bir de, Youtube yasagi altinda yapilacak is de degil. Bir yani eksik kaliyor...

2 comments:

  1. sevgiye ihtiyacımız var cebeza...ne demişler eşşeğin ilacı ot, insanın ki sevgidir..bloglarda kanımca sevgiyle, ilgiyle süreklilik kazanıyorlar...biraz pragmatik bi yaklaşım ama insan böle bişey hafız...

    ReplyDelete
  2. ilgin ve sevgin icin tesekkur ederim Bahadir cigerim.

    ReplyDelete